Στοπ στη διαιτησία και σε επιπλέον αυξήσεις

Την κατάργηση του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας προκαλεί η απόφαση της κυβέρνησης να μπλοκάρει τις αυξήσεις που χορηγήθηκαν μέσω αυτού.

Με χθεσινή τροπολογία στο νομοσχέδιο περί δημοσιονομικής ευθύνης οι υπουργοί Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος κάνουν πραγματικότητα τα όσα είπε ο τελευταίος την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή. Το σκεπτικό της κυβέρνησης είναι ότι δεν μπορεί η Διαιτησία να αποφασίζει αυξήσεις πέραν εκείνων που προβλέπει η υπογραφείσα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτών, μετά την 6η Μαΐου 2010 οπότε και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος κύρωσης του Μνημονίου. Τονίζεται δε ότι με τον τρόπο αυτό επιχειρείται η συγκράτηση των μισθολογικών αυξήσεων που έχουν χορηγηθεί σε κλάδους, επαγγέλματα κ.λπ. ή άλλων ευνοϊκότερων ρυθμίσεων μέσω ΟΜΕΔ.
«Δεν ισχύουν»
«Οι μεσολαβητικές και διαιτητικές αποφάσεις, προς επίλυση συλλογικών διαφορών, δεν ισχύουν και δεν παράγουν νομικό αποτέλεσμα, εφόσον χορηγούν καθ' οιονδήποτε τρόπο μισθολογικές αυξήσεις, πέραν αυτών που προβλέπονται από την υπογραφείσα την 15η Ιουλίου 2010 ΕΣΣΕ» σημειώνεται στη σχετική διάταξη νόμου που κατατέθηκε στη Βουλή χθες το μεσημέρι.
Διευκρινίζεται δε ότι τυχόν τέτοιες αποφάσεις υπόκεινται σε έφεση εντός 15 ημερών από τη δημοσίευση του νόμου εκ μέρους των μερών που συμμετείχαν στη σχετική συλλογική διαφορά ή εκ μέρους του υπουργού Εργασίας ενώπιον των διαιτητών του ΟΜΕΔ με τριμελή σύνθεση.
Μέχρι σήμερα, με τη μεσολάβηση του ΟΜΕΔ και μετά την κύρωση του Μνημονίου έχουν υπογραφεί 11 αποφάσεις εκ των οποίων 2 προέκυψαν από μεσολάβηση και 9 από τη διαιτησία. Οι συμβάσεις αυτές καλύπτουν αυξήσεις από 0,5 μέχρι και 2% για ξεναγούς, εργαζόμενους σε κινηματογραφικές επιχειρήσεις, εκπαιδευτικούς ιδιωτικών ΙΕΚ, τεχνικούς τηλεόρασης, εργαζόμενους ταχυμεταφορών, εργαζόμενους σε ποτοποιεία και εμφιαλωτήρια νερού, καθώς και συντάκτες ηλεκτρονικού και περιοδικού τύπου.
Η απόφαση της κυβέρνησης αποτελεί πλέον αιτία πολέμου με τα συνδικάτα, τα οποία θέτουν καθαρά ζήτημα συνταγματικότητας των κυβερνητικών παρεμβάσεων και δεν σταματούν να διεκδικούν αυξήσεις σε κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις.