Τρίτη 6 Ιουλίου 2010
Με ποδήλατο από τον Προμαχώνα μέχρι την Κρήτη...
Όνειρο ζωής ή αφετηρία για κάποιο επόμενο κατόρθωμα;
Διαβάστε, το ημερολόγιο της διαδρομής...
Ερώτηση που ακόμη και σήμερα δεν μπορεί να απαντήσει ο 41 ετών Παντελής Τζερτζεβέλης, μηχανολόγος-μηχανικός και δημοσιογράφος ταξιδιωτικών και αυτοκινητιστικών θεμάτων.
Με το χαμόγελο στα χείλη και την κόρη... του, Στέλλα, στο μυαλό, έκανε κάτι που παρόμοιο δεν έχει ξαναγίνει, σ' όλη την Ελλάδα: διέσχισε με τα πόδια, αλλά και με ποδήλατο, τη διαδρομή Ε4, καταγράφοντας όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία για να γίνει μια πληρέστερη χαρτογράφησή της.
Κι όλο αυτό το εγχείρημα, το πραγματοποίησε σε 43 ημέρες, έχοντας ως αποκλειστικά εφόδια λίγη τροφή, ένα μπουκάλι νερό κι έναν υπνόσακο για τις νυκτερινές διανυκτερεύσεις.
Ο Παντελής, ως άλλος Ηρακλής, ξεκίνησε για τον προσωπικό του άθλο, από τον Προμαχώνα Σερρών για να καταλήξει, έπειτα από πολλά απρόοπτα, κούραση και εξάντληση και αφού διένυσε 2.500 χλμ, στο Κάτω Άκρο Λασιθίου, τον τελευταίο σταθμό του ταξιδιού του, αφού προηγούμενως πέρασε από το Φαράγγι των Νεκρών, με το Λιβυκό Πέλαγος να απλώνεται στα πόδια του.
Στιγμή που -όπως λέει- θα μείνει αναλλοίωτη όσα χρόνια και αν περάσουν. "Είναι στιγμή, που κάνεις ένα φλας-μπακ όλων όσων έζησες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Είναι η στιγμή, που αφιερώνεις τον άθλο σου, σε όλους τους απλούς ανθρώπους, που συνάντησες στη διαδρομή", αναφέρει χαρακτηριστικά.
Για ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής, η γυναίκα του Τζένη και η κόρη του ακολουθούσαν, μ' ένα αγροτικό αυτοκίνητο, ως μονάδα υποστήριξης. Όμως, μέχρι ένα σημείο, γιατί υπήρχαν άπειρα απροσπέλαστα σημεία. «Δυστυχώς, μέσα σε όλες τις μέρες, τη γυναίκα και την κόρη μου τις είδα ελάχιστες ημέρες. Όμως, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις ότι έχεις δίπλα σου κάποιους ανθρώπους που σε αγαπούν. Μέσα σε λίγες ημέρες από την έναρξη της διαδρομής, έμαθα να ζω μόνος μου για τις συγκεκριμένες μέρες. Μου άρεσε που κάθε βράδυ άνοιγα τον υπνόσακο και αφηνόμουν στο αεράκι και τη μαγεία των ελληνικών τοπίων. Την άγνωστη αυτή Ελλάδα, την οποία δεν γνωρίζουμε και είναι πολύ ομορφότερη από αυτή που ξέρουμε και θαυμάζουμε καθημερινά».
Οσο για τις εναλλαγές στη φύση; «Εζησα -μας λέει- μεγάλες αλλαγές, διαφορετικά τοπία, άγριες καταστάσεις. Βρέθηκα στη λίμνη Κερκίνη, πάτησα την κορυφή Σκολιό του Ολύμπου, που έχει ύψος 2.911 μέτρα, ενώ αντίκρισα τη θέα από τον Ψηλορείτη».
Εν κατακλείδι, ο Παντελής Τζερτζεβέλης αναφέρει: «Μου έμειναν χαραγμένα στο μυαλό μου όλα εκείνα τα πρόσωπα των παππούδων στα χωριά, που με τη φιλοξενία τους, από τη μία σου έδιναν κουράγιο να συνεχίσεις και από την άλλη σου έλεγαν μυστικά, που πολύ δύσκολα τα εξωτερίκευαν σε ξένους».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου